Jeśli mieszkasz w regionie o surowej zimowej pogodzie, może na towarzysza warto rozważyć przedstawiciela rasy szpiców. Wiele z tych psów zostało wyhodowanych do życia w arktycznym klimacie i wywodzi się ze Skandynawii, Rosji, Ameryki Północnej i Azji.
Charakter szpiców
Rasy szpiców są lojalne, inteligentne i czułe, ale mogą być również niezależne i odważne. Te aktywne psy nie zawsze nadają się dla początkującego właściciela, ponieważ są to z natury psy pracujące, a ich zadania obejmują pomoc myśliwym w poszukiwaniu zwierzyny, ciągnięcie sań z ciężkimi ładunkami oraz wypas zwierząt, takich jak renifery. Niektóre rasy, takie jak chow chow, mają cechy, które obracają się wokół niezależności, co prowadzi do agresji. W tym samym czasie inne sprawdzają się w warunkach miejskich i mogą być zarządzane jako zwierzęta domowe. Z łatwością nawiązują silną więź z człowiekiem i uwielbiają bawić się ze swoimi właścicielami. Są bardzo wesołe i przyjazne, jednak wciąż uparte i ceniące sobie niezależność. Najlepiej jest zapewnić im konsekwentne szkolenie od najmłodszych lat. Szpice są znane jako bardzo czułe, lojalne i energiczne.
Wygląd szpiców
Słowo „spitz” w języku niemieckim oznacza spiczasty. Wszystkie te cechy pomagają im utrzymać ciepło, gdy spadają temperatury. Psy w typie szpica znane są ze swoich spiczastych uszu, mocnej szczęki, wydłużonego pyska, ogona, który zazwyczaj zakręca się nad grzbietem i gęstego futra, które często jest białe. Wiele psów szpiców wygląda podobnie do wilków, co w zasadzie ma sens – ostatnie badania DNA wykazały, że psy w typie szpica pochodzą od dzikich psów hodowanych z wilkami.
Pochodzenie szpiców
Mimo że termin „szpic” jest niemiecki, a niektóre psy pochodzą z Niemiec, nie jest znane ich konkretne pochodzenie jednak wiele z psów, które dziś rozpoznajemy jako szpice, pochodzi z rejonów arktycznych i azjatyckich.
Dowody archeologiczne sugerują, że już w okresie neolitu (3000 lat p.n.e.) średniej wielkości psy rasy szpicopodobne żyły w bliskim sąsiedztwie ludzi. Skamieniałe szczątki z tego okresu pochodzące od ludzi z epoki brązu zostały znalezione wśród szczątków mieszkańców stosów w wielu częściach Europy. Skandynawskie psy szpicowate prawdopodobnie przeszły przez Morze Bałtyckie, aby osiedlić się najpierw na „pomorzu”, które ostatecznie stało się Niemcami w połowie XIX wieku.
Większość dzisiejszych szpiców prawdopodobnie wywodzi się od psa północnego, który około 20 tys. lat temu zamieszkiwał północne obszary Eurazji, a pochodził od wilka arktycznego. Część szpiców prawdopodobnie pochodzi od dingo, wywodzącego się od wilka azjatyckiego. Są to zwłaszcza rasy basenji z Azji Mniejszej oraz niektórych łajek z południowo-wschodniej Azji.
Na kształtowanie się cech i typów szpiców miały wpływ migracje i warunki klimatyczne. Elementem, który wpłynął na zróżnicowanie ras, była izolacja geograficzna psów, znajdujących się na dużym obszarze. Wpływ człowieka na współczesny kształt psów z tej grupy jest stosunkowo niewielki i uwidocznił się dopiero w ostatnich dziesięcioleciach od kiedy o hodowli psów znacznym stopniu decyduje selekcja pod względem określonych cech wyglądu i charakteru. Uprzedni rozwój szpiców opierał się w głównej mierze na selekcji naturalnej.
Pielęgnacja szpiców
Psy rasy szpic są znane z gęstej i luksusowej sierści, która często składa się z długiego, grubego izolującego przed zimnem podszerstka. Pies o takim typie sierści będzie wymagał znacznej ilości zabiegów pielęgnacyjnych, aby uniknąć problemów związanych z sierścią; szczotkowanie nie jest wystarczające, ponieważ pomoże utrzymać tylko wierzchnią warstwę sierści. Grzebień będzie potrzebny do pielęgnacji psa rasy szpic i radzenia sobie z wszelkimi napotkanymi kołtunami.
Środowisko życia
Przestawiciele szpiców są psami wytrzymałymi i silnymi. Znane z biegania na długich dystansach i ciągnięcia sań w trudnych warunkach, np. w zimnie i śniegu. Ich wierzchnia warstwa w połączeniu z podszerstkiem zapewniają im izolację, dzięki której jest im ciepło w zimne dni, więc nie będzie to duży problem, jeśli mieszkasz w regionie, w którym występują śniegi i zimniejsze warunki.
Psy z wyższych stref
Szpice wraz ze swoim gęstym futrem, puszystymi zakręconymi ogonami oraz małymi kufami i uszami, zostały wyhodowane na psy niepracujące, przeznaczone do towarzystwa lub na kolana. Tendencja ta jest najbardziej widoczna w szpicu miniaturowym, który pierwotnie był znacznie większym psem, zanim został wyhodowany tak, by stać się akceptowalnym zwierzęciem dworskim.
Ile kosztuje szpic
Za szpica z hodowli w zależności od rasy, pochodzenia i wyglądu zapłacimy od 3 tysięcy.
Pamiętajmy, aby dokonywać zakupów jedynie ze sprawdzonych hodowli, oferujących zwierzęta z rodowodem. Niestety na rynku wciąż funkcjonują liczne pseudohodowle sprzedające zwierzęta w pozornie okazyjnych cenach, jednak często okazuje się z biegiem czasu, że psy są obciążone wadami genetycznymi, nie wspominając o tragicznych warunkach, w jakich przychodzi im żyć.
Jeśli marzymy o tej rasie, jednak nie stać nas na zakup, warto rozważyć adopcję i uratowanie szpica w potrzebie. Obecnie działa wiele fundacji poszukujących kochających domów dla szpiców w potrzebie.
Zdrowie szpiców
Stan zdrowia szpiców zależy w głównej mierze od ich typu, jednak istnieją choroby, na które narażone są wszystkie osobniki będące przedstawicielami tej rasy.
Są to między innymi:
- Karłowatość przysadkowa zwykle jest wrodzona i wiąże się z niedoczynnością przysadki, która nie wytwarza dostatecznie dużo hormonu wzrostu. Choroba objawia się zahamowanym wzrostem, choć zachowanymi proporcjami ciała. Zwierzęta wyglądają jak miniatury swojej rasy.
- Alopecia x będąca chorobą skóry powodującą powstawanie wyłysień. Przyczyna nie została do końca poznana, ale jednym z prawdopodobnych wyjaśnień jej powstawania są zaburzenia dotyczące poziomu hormonów.
- Chorobą von Willebranda, u zwierząt nią dotkniętych występują krwawienia na powierzchni skóry i błon śluzowych, a czas krwawienia w miejscu uszkodzenia jest znacznie wydłużony. Jest jedną z najczęściej występujących u psów odziedziczalnych skaz krwotocznych U tej rasy znana pod nazwą Trombopatia Spitz została po raz pierwszy opisana w 1994 roku. Zaburzenie to jest spowodowane wrodzonym defektem płytek krwi. U psów z trombopatią Spitz są uszkodzone w ich zdolności do przylegania do siebie z powodu niezdolności płytek do prawidłowego przekazywania sygnałów wewnętrznych. Dlatego też osobniki te są narażone na zwiększone ryzyko wystąpienia spontanicznego krwotoku. a także są narażone na nadmierny krwotok w wyniku urazu lub zabiegu chirurgicznego.
Szpic miniaturowy
Mały szpic to od dawna ulubieniec królów i podwładnych, nazywany idealnym towarzyszem. Wspaniałe umaszczenie, uśmiechnięta, lisia twarz i żywa osobowość sprawiły, że mini szpic jest jedną z najpopularniejszych ras na świecie. Szpic miniaturowy łączy w sobie niewielkie ciało i władcze usposobienie dużego psa. Czujne i inteligentne mini szpice są łatwe do wyszkolenia i są doskonałymi psami stróżującymi i wesołymi zwierzętami domowymi dla rodzin z dziećmi. Szpice miniaturowe są aktywne, ale trenować je poprzez zabawę w domu i spacery, więc sprawdzą się zarówno w mieście, jak i na przedmieściach. Z łatwością opanują sztuczki i gry, ale ich ulubionym zajęciem jest zapewnianie śmiechu i towarzystwa swojemu specjalnemu człowiekowi.
Zdrowie szpiców miniaturowych
Niestety, miniaturowe szpice są narażone na liczne choroby w tym: głuchotę, ślepotę, podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe, ametropię. Niektóre z nich mogą mieć nieprawidłowości w układzie kostnym, sercowym i rozrodczym. Nie jest im obce zadzierzgnięcie rzepki i zapadanie tchawicy
Rasy szpiców
Istnieje od 50 do 70 różnych ras psów rasy szpic, ale niektóre z nich nie są łatwe do sklasyfikowania, ponieważ nie ma dokładnej definicji. Te 16 uznanych przez AKC ras jest synonimem klasyfikacji szpica i pokazuje, dlaczego tak wiele osób uczyniło te psy członkami swojej rodziny. Szpice należą do V grupy FCI– Szpice i psy w typie pierwotnym podzielonej na poniższe sekcje:
sekcja 1 – północne psy zaprzęgowe
- Alaskan malamute
- Pies grenlandzki (Grønlandshund)
- Samojed (Samoiedskaïa Sabaka)
- Husky syberyjski
sekcja 2 – północne psy myśliwskie
- Elkhund szary (Norsk Elghund Grå)
- Elkhund czarny (Norsk Elghund Sort)
- Jämthund
- Karelski pies na niedźwiedzie (Karjalankarhukoira)
- Łajka rosyjsko-europejska (Russko-Evropeiskaïa Laïka)
- Łajka wschodniosyberyjska (Vostotchno-Sibirskaïa Laïka)
- Łajka zachodniosyberyjska (Zapadno-Sibirskaïa Laïka)
- Szpic nordycki (Norrbottenspets)
- Norsk Lundehund
- Szpic fiński (Suomenpystykorva)
sekcja 3 – północne psy pasterskie
- Islandzki szpic pasterski (Íslenskur Fjárhundur)
- Lapinporokoira
- Buhund norweski
- Fiński lapphund
- Szwedzki lapphund
- Västgötaspets
sekcja 4 – szpice europejskie
- Szpic niemiecki (Deustcher Spitz)
- Szpic wilczy (Wolfsspitz, Keeshond)
- Szpic niemiecki duży ( Grossspitz)
- Szpic niemiecki duży biały (Deutscher Grossspitz weiss)
- Szpic niemiecki duży kolorowy – brązowy/czarny (Deutscher Grossspitz braun oder schwarz)
- Szpic niemiecki średni (Deutscher Mittelspitz)
- Szpic średni biały (Deutscher Mittelspitz – Weiss)
- Szpic średni kolorowy klasyczny – brązowy/czarny (Deutscher Mittelspitz altfarben – braun oder schwarz)
- Szpic średni kolorowy współczesny (Deutscher Mittelspitz neufarben – orange, graugewolkt und andersfarbig)
- Szpic niemiecki mały (Deutscher Kleinspitz)
- Szpic mały biały (Deutscher Kleinspitz weiss)
- Szpic mały kolorowy klasyczny – brązowy/czarny (Deutscher Kleinspitz altfarben – braun oder schwarz )
- Szpic mały kolorowy współczesny (Deutscher Kleinspitz neufarben – orange, graugewolkt und andersfarbig)
- Pomeranian (Zwergspitz)
- szpic włoski (Volpino Italiano)
sekcja 5 – szpice azjatyckie i rasy pokrewne
- Akita
- akita amerykańska (American Akita)
- chow chow
- Eurasier
- Hokkaïdo
- jindo (Korea Jindo Dog)
- kai
- Kishu
- Shiba
- Shikoku
- szpic japoński (Nihon Supittsu)
sekcja 6 – rasy pierwotne
- Basenji
- Canaan Dog
- Pies faraona (Pharaoh Hound)
- Nagi pies meksykański (Xoloitzquintle)
- Nagi pies meksykański duży
- Nagi pies meksykański miniaturowy (Xololtzqulntle – Miniature)
- Nagi pies meksykański średni
- Nagi pies peruwiański (Perro sin pelo del Perú
- Nagi pies peruwiański duży (Perro sin pelo del Perú – Grande)
- Nagi pies peruwiański miniaturowy (Perro sin pelo del Perú – Pequeno)
- Nagi pies peruwiański średni (Perro sin pelo del Perú – Medlo)
sekcja 7 – rasy pierwotne myśliwskie
- Cirneco dell’Etna
- Podenco kanaryjski (Podenco Canario)
- Podenco z Ibizy (Podenco Ibicenco)
- Podenco z Ibizy krótkowłosy (Podenco Ibicenco a pelo corto)
- Podenco z Ibizy szorstkowłosy (Podenco Ibicenco a pelo alambre)
- Podengo portugalski (Podengo Português)
- Podengo portugalski krótkowłosy duży (Podengo Português Grande a pelo liso)
- Podengo portugalski krótkowłosy miniaturowy (Podengo Português Pequeno a pelo liso)
- Podengo portugalski krótkowłosy średni (Podengo Português Medio a pelo liso)
- Podengo portugalski szorstkowłosy duży (Podengo Português Grande a pelo cerdoso)
- Podengo portugalski szorstkowłosy miniaturowy (Podengo Português Pequeno a pelo cerdoso)
- Podengo portugalski szorstkowłosy średni (Podengo Português Medio a pelo cerdoso)
sekcja 8 – psy myśliwskie z pręgą na grzbiecie
Autor
Redakcja RankingKarm.pl